کریپتوکارنسی از دو کلمه کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز یا پول دیجیتال تشکیل شده است. در واقع یک پول دیجیتالی است که امنیت آن از طریق رمزنگاری تامین شده است. بیت کوین به عنوان اولین و مشهورترین کریپتوکارنسی در جهان شناخته می شود. در این مطلب به طور کامل با کریپتوکارنسی و ماهیت آن آشنا می شویم.
بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟
آشنایی با کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)
نام دیگر کریپتوکارنسی(Cryotocurrency) رمزارز یا ارز رمزنگاری شده است. این پول به صورت دیجیتالی روی کیف پول دیجیتال آنلاین ذخیره می شود. هدف اصلی از تولید کریپتوکارنسی مبادله ارز به میزان محدود بدون نیاز به نهاد مرکزی نظیر بانک و یا دولت است. انتقال کریپتوکارنسی به صورت الکترونیکی است.
در کریپتوکارنسی ها هیچ پول فیزیکی یا سکه ای وجود ندارد. اطلاعاتی که کمسیون تجارت فدرال(FTC) در مورد کریپتوکارنسی ها به اشتراک گذاشته است شامل موارد زیر است:
- امکان تغییر لحظه ای ارزش ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد. ارزش سرمایه گذاری یک رمزارز ممکن است در یک روز دچار تغییرات شگفتی شود و به شدت افزایش یا کاهش یابد.
- کریپتوکارنسی ها به هیچ عنوان توسط دولت بیمه نمی شوند.
- در کارت های اعتباری در صورت وقوع خطا یا اشتباه امکان حمایت قانونی وجود دارد. اما در کریپتوکارنسی ها اینگونه نیست و هیچ حمایت قانونی ندارد. در واقع در این ارزها در صورت وقوع اشتباه امکان برگشت هزینه وجود ندارد. اگر خریدی را با کریپتوکارنسی انجام دادید تنها در صورتی که خود فروشنده پول شما را پس بدهد می توانید آن را دریافت کنید.
بیشتر بخوانید: آشنایی با کیف پول ارز دیجیتال و انواع آن
کریپتوکارنسی ها توسط افراد و یا برخی گروه های خصوصی ایجاد می شوند و به عنوان واسطه های مبادله مالی به عنوان ارزهای جایگزین در نظر گرفته می شوند.
برجسته ترین کریپتوکارنسی بیت کوین است که پس از ورود به بازار به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت. با این همه هزاران کریپتوکارنسی به بازار آمده اند. به منظور افزایش امنیت انتقالات در کریپتوکارنسی ها از پروتکل هایی که انتقال داده ها را رمزگذاری می کند استفاده می شود. در واقع کلمه کریپتو در ابتدای کریپتوکارنسی به تکنیک های رمزنگاری اشاره دارد که منجر به حفاظت از این ورودی ها می شود. این پروتکل های امنیتی از افشای هویت کاربران کریپتوکارنسی محافظت می کند.
مدیریت غیرمتمرکز
از آنجا که میزان عرضه و ارزش کریپتوکارنسی ها بستگی به فعالیت های کاربران و پروتکل های بسیار پیچیده موجود در کدها دارد، کنترل آنها به صورت غیرمتمرکز است و توسط هیچ بانک مرکزی یا دیگر مراجع نظارتی کنترل نمی شود. ماینرها یا همان استخراج کنندگان در واقع کاربران کریپتوکارنسی هستند که برای ثبت معاملات، واحدهای کریپتوکارنسی تازه تولید شده و هزینه های معاملاتی از قدرت محاسباتی زیادی استفاده می کنند.
بیشتر بخوانید: دیفای یا سیستم غیرمتمرکز چیست؟
تاریخچه کریپتوکارنسی ها
در اوایل دهه 1980 یک رمزنگار آمریکایی به نام دیوید لی چام الگوریتم Bilding را اختراع کرد. مهم ترین ویژگی این الگوریتم مبادله اطلاعات غیرقابل تغییر و ایمن بین طرفین بود. این الگوریتم زمینه ای برای مبادله ارزهای الکترونیکی به صورت ایمن در آینده فراهم کرد. نام دیگر این الگوریتم Blinded Money یا پول ناپیدا است.
دیوید چام در اواخر دهه 1980 به منظور تجاری کردن این الگوریتم تعدادی از علاقمندان به رمزارزها را به کار گرفت. وی به هلند نقل مکان کرد و شرکتی به نام DigiCash را تاسیس نمود. این شرکت بر اساس الگوریتم Blinding واحدهای ارزی تولید می کرد. کنترل و مدیریت DigiCash برخلاف بیت کوین و دیگر رمزارزها غیرمتمرکز نبود. این شرکت دارای کنترل عرضه انحصاری بود، مانند انحصاری بودن بانک های مرکزی در تولید ارزهای فیات.
از آنجا که این شرکت در اوایل کار خود مستقیما با افراد در ارتباط بود، بانک مرکزی هلند، شرکت دی جی کش را از ادامه فعالیت خود متوقف نمود. طبق قانون ارائه شده توسط بانک مرکزی هلند، دی جی کش موافقت کرد عرضه خود را محدود به بانک های مجاز کند. این شرکت در اواخر دهه 1990 ورشکست شد.
پس از مدتی همکار چام یک رمزارز به نام BitGold را توسعه داد. این رمزارز از سیستم بلاک چین که زیربنای بسیاری از رمزارزهای مدرن کنونی است استفاده می کرد. اما همانند DigiCash هیچ گاه مورد توجه قرار نگرفت.
بعد از DigiCash سرمایه گذاری روی معاملات مالی الکترونیکی گسترش پیدا کرد. PayPal از جمله آنها بود که در مدت 10 سال گذشته به محبوبیت زیادی رسید. در واقع DigiCash منجر به ظهور دیگر ارزهای دیجیتال شد.
یکی از رمزارزهای ایجاد شده قبل از ظهور بیت کوین e-gold بود که توسط شرکتی به همین نام در فلوریدا تولید شد. در واقع کاربران جواهرات و سکه های قدیمی خود را به انبار این شرکت ارسال کرده و در ازای آن e-gold دیجیتال دریافت می کردند. در نهایت کاربران امکان معامله ارزهای e-gold خود با دیگر کاربران و یا با دلار آمریکا داشتند.
این رمزارز سالانه حدود میلیون ها دلار داد و ستد انجام می داد. اما به دلیل پروتکل های امنیتی ضعیفی که داشت هدف حمله هکرها و کلاهبردان قرار گرفت و به کاربران این رمزارز خسارت مالی وارد کرد. این پلتفرم در نهایت در سال 2009 به دلیل فشارهای قانونی فعالیت خود را متوقف نمود.
پیدایش بیت کوین
در اوایل سال 2009 ناکاماتو بیت کوین را که به عنوان اولین کریپتوکارنسی مدرن شناخته می شود برای مردم تولید و منتشر کرد. در پی آن گروهی از طرفداران رمزارزها، استخراج و مبادله ارز را شروع کردند. Litecoin ها به عنوان اولین مورد از ده ها کریپتوکارنسی مشابه در اواخر سال 2010 تولید شدند. اولین مبادله عمومی بیت کوین نیز به همین زمان برمیگردد.
وردپرس به عنوان اولین تاجر عمده در اواخر سال 2012 پرداخت در بیت کوین را قبول کرد. پس از آنها شرکت های مایکروسافت، Neweggs.com و Expedia هم وارد میدان شدند. در حال حاضر بیت کوین به عنوان یک روش پرداخت قانونی بین ده ها بازرگان شناخته می شود.
بیشتر بخوانید: بیت کوین چیست؟
بازار کریپتوکارنسی چگونه کار می کند؟
نرخ مبادله ارز هم برای کوین و هم برای توکن در بازار رمزارزها تعیین می گردد. عملکرد فروشندگان و خریداران در واقع نرخ کریپتوکارنسی را مشخص می کند. در بازار رمزارزها امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال برای شما فراهم شده است.
معامله گران در بازار رمزارزها برای استفاده از نرخ ارزهای بسیار ناپایدار از جفت ارز(Cryptocurrency Pairs) استفاده می کنند.
مزایای کریپتوکارنسی چیست؟
- ارزش رمزارزها با عرضه محدود حفظ می گردد
- انحصار ارزی دولت کم می شود.
- حفاظت از حریم خصوصی
- سخت کردن کار دولت برای مجازات مالی دقیق
- ارزان تر بودن نسبت به معاملات الکترونیکی سنتی
- کاهش موانع و هزینه های معاملات بین المللی
معایب کریپتوکارنسی
- آسان نمودن فعالیت بازار سیاه به دلیل عدم وجود مقررات
- سهولت فرار مالیاتی
- امکان از دست دادن پول به دلیل از دست رفتن اطلاعات خصوصی
- نوسان بالای قیمت ها و احتمال دست کاری آنها
- در اکثر موارد امکان مبادله کریپتوکارنسی ها با ارز فیات وجود ندارد.
- عدم امکان برگشت پول در صورت اشتباه
- اثرات نامطلوب محیط به دلیل استفاده از دستگاه های استخراج کریپتوکارنسی
بیشتر بخوانید: آشنایی با توکن ها و بررسی تفاوت توکن و کوین
آیا امکان استفاده از رمزارزها برای پرداخت های آنلاین و غیرآنلاین وجود دارد؟
برخی از فروشگاه ها نظیر Overstock و فروشگاه اینترنتی Newegg امکان خرید با بیت کوین را برای کاربران خود فراهم کرده اند. علاوه بر این سایت مسافرتی Expedia اجازه برخی از رزروهای هتل با بیت کوین را برای کاربران فراهم کرده است. همچنین یک سایت پیتزا فروشی نیز وجود دارد که به طور اختصاصی برای خرید پیتزا با کریپتوکارنسی طراحی شده است.
در واقع پلتفرم های آنلاین آمادگی بیشتری برای پذیرش رمزارزها دارند. با این حال برخی از مکان های فیزیکی نظیر برخی KFC ها و متروها نیز امکان پرداخت با کریپتوکارنسی را برای کاربران خود فراهم کرده اند.
بیشتر بخوانید: مفهوم هش در بلاک چین چیست؟
امنیت رمزارزها یا کریپتوکارنسی ها چقدر است؟
کریپتوکارنسی ها از فناوری بلاک چین ساخته شده اند. این فناوری کاملا پیچیده و فنی است. در واقع دستکاری این فضای دیجیتالی برای هکرها کاری بسیار سخت است. همچنین تراکنش ها به صورت احراز هویت دو مرحله ای انجام می شود. با این حال این به مفهوم غیرقابل هک بودن رمزارزها نیست. دو مورد از بزرگ ترین هک های کریپتوکارنسی در سال 2018 هک Coincheck با مبلغ 534 میلیون دلار و BitGrail با مبلغ 195 میلیون دلار بود.
بیت کوین، لایت کوین، ریپل، اتریوم و دوج کوین از نمونه کریپتوکارنسی های جهان به شمار می روند.
بیشتر بخوانید: بلاک چین چیست؟
در این مطلب از کوینی فا با مفهوم کریپتوکارنسی، ماهیت و مزایا و معایب آن آشنا شدید و دانستید کریپتوکارنسی ها یک ایده هیجان انگیز با قدرت تغییر اساسی در جهت بهتر کردن امور مالی جهانی هستند. به نظر می رسد در سال های آینده محبوبیت کریپتوکارنسی ها نسبت به ارزهای فیزیکی بیشتر شود.